Kamica nerkowa (kamica moczowa) występuje, gdy nerkach i/lub innych częściach dróg moczowych, wytrącają się związki chemiczne, tworząc złogi (kamienie). Najczęściej pierwszym objawem jest ostry ból w okolicach lędźwiowych, zwany atakiem kolki nerkowej, gdy kamień zacznie przemieszczać się wzdłuż moczowodu. Ich powstaniu sprzyja wiele czynników m.in. zbyt mała ilość wypijanych płynów, dieta wysokobiałkowa, zaburzenia przepływu moczu w drogach moczowych czy nawracające zakażenia układu moczowego.
Jeśli kamień jest zbyt duży, aby chory wydalił go samodzielnie, konieczne może być rozbijanie kamienia (litotrypsja) czy leczenie chirurgiczne. Przyjmuje się, że kamienie o średnicy do 4 mm zostaną wydalone samoistnie; zaś w przypadku kamieni powyżej 5 mm może być potrzebna interwencja lekarska.
Leczenie kamicy nerkowej
Najczęstsze rodzaje metod leczenia:
1. ESWL (litotrypsja pozaustrojowa) – rozkruszanie kamienia krótkimi impulsami wysokoenergetycznych fal dźwiękowych. Zabieg wykonuje się przy użyciu specjalnego urządzenia, które pozwala zogniskować siłę uderzeniową fali na kamieniu nerkowym. Pokruszone fragmenty zostają samodzielnie wydalone przez pacjenta. Różne rodzaje kamieni nerkowych mają różną twardość. W przypadku twardych kamieni może okazać się niezbędne powtórne wykonanie zabiegu.
2. Metody endoskopowe – dzięki zastosowaniu różnego rodzaju wzierników wyposażonych w manipulatory, możliwe jest wyciągnięcie większego kamienia z dróg moczowych. W zależności od lokalizacji kamienia wziernik wprowadza się:
- przez cewkę moczową, do pęcherza lub moczowodu – wziernik wyposażony jest w specjalny koszyczek, dzięki któremu można uchwycić kamień i wyciągnąć go z dróg moczowych
- przez niewielkie nacięcie w skórze i nerce – metoda ta pozwala na usuwanie wielu kamieni w czasie jednego zabiegu, jak również na usuwanie dużych kamieni (powyżej 20 mm średnicy)
3. Klasyczne metody operacyjne – metody chirurgiczne przeznaczone dla najtrudniejszych przypadków i największych kamieni nerkowych.
~artykuł informacyjny